Troosterprijs

Op donderdag 11 november 1993 werd de Jan Troosterprijs uitgereikt aan de heer ].A.M. van Huet. De Troostercommissie, onder voorzitterschap van prof. Hilbers,  verleende Van Huet deze onderscheiding voor diens instrumentele vaardigheden en zijn innoverende bijdragen bij de ontwikkeling van diverse meetopstellingen binnen de Faculteit.

Professor Hilbers memoreerde in zijn toespraak het waarom van deze nu al voor de twaalfde keer toegekende prijs. Ian Trooster was behalve een begenadigd experimentator ook handig in het gebruik van de soldeerbout. Hij bouwde zelf apparatuur t.b.v. de Mössbauer Spectroscopie en had eind jaren ’70 wereldfaam opgebouwd in deze tak van de natuurkunde. Ter nagedachtenis aan deze jong overleden geleerde werd de Troosterprijs ingesteld, waarvoor in aanmerking komen (technische) medewerkers, dan wel studenten, die zich op innoverende manier verdienstelijk  hebben gemaakt op technisch, instrumenteel of synthetisch gebied, of bij de ontwikkeling van software binnen de Faculteit der Natuurwetenschappen.

Van Huet, die al meer dan 30 jaar werkzaam is bij Technische Zaken (Elektronica), werd gelauwerd voor z’n gehele oeuvre. Als jong elektronicus wist hij zich snel de technieken van de instrumentele elektronica eigen te maken. In de daarop volgende jaren, met de snelle ontwikkeling van zijn vakgebied, paste hij nieuwe technieken schijnbaar moeiteloos toe in door hem gemaakte apparatuur.

In een dankwoord benadrukte de laureaat dat een goede communicatie tussen wetenschapper en technicus van het grootste belang is. De technicus draagt gereedschappen aan voor het wetenschappelijk onderzoek. Hij dient echter wel te weten waarvoor en hoe die gereedschappen worden gebruikt. Daartoe is het noodzakelijk dat hij zich inleeft in de problemen van het vakgebied van de wetenschapper.

Hij schetste tevens de moeilijkheden die elektronici in de afgelopen jaren hebben gehad bij het volgen van de stormachtige ontwikkelingen rond hun vak. Behalve de vele nieuwe technieken die de elektronici zich eigen hebben moeten maken, is het vak ook veranderd van ‘zelfbouwen’ tot ‘eerst kijken wat de markt biedt’. Daarom is het nuttig dat wetenschappers laten weten, liefst nog in een plannenstadium, welke onderzoeken er op stapel staan. Op die manier kunnen gedegen adviezen worden uitgebracht over welke apparatuur kan worden gekocht en wat zelf nog gemaakt moet worden in te bouwen meetopstellingen.